Vlinders in mijn buik

Ik zag je een keer lopen door de stad
Ik leek opeens van steen toen ik daar zat.
Met je blonde haar en blauwe ogen.
Leek het net of jij in mij was gekropen.
Je liep steeds verder van mij vandaan.
En keek jij mij geen een keer aan.
Hoe kan ik je vergeten.
Ik ben helemaal van jou bezeten.
Ik heb vlinders in mijn buik.
Die lekkere geur die ik nog steeds ruik.
Ik zal altijd aan je denken,
En ooit mischien zal ik jou die liefde schenken

Johan / Amsterdam

AFSCHEID

Liefde tja een mooi woord goed verpakt
meer kun je niet wensen
zeggen ze dan...
de mensen weten vaak niet
hoe een ieder lijdt
en dan steeds blijkt maar weer
dat het niet de liefde is die mensen gelukkig maakt,
maar elkanders gezondheid

toen het bericht kwam van je ongeneeslijk ziek zijn
stortte mijn wereld even in
ik wilde alles met je delen
ik wilde bij je zijn
ik wilde je strelen
maar ach wat had het voor een zin
eeuwig zul je bloeien, want ik heb je in mijn ziel geplant
water geven doe ik je niet
het groeit op het verleden en onze band

in deze envelop zit mijn dagboek
ik geef het aan je mee
zie maar wat je ermee doet
het schrijven ervan deed mij in elk geval goed

het verdriet zal slijten
maar die machteloosheid blijft daar
altijd zal ik aan je blijven denken echt waar!!
er rest mij echter een vraag
die wellicht niemand kan beantwoorden
het klinkt misschien cliché en misschien wel dom
maar mijn laatste vraag zal toch zijn waarom????

Kees / Amsterdam

Heb jij ook een mooie gedicht... Stuur die dan naar mij en ik zal zorgen dat ie hier staat.

---