Leven zonder jou
Hoe kan dit nu gebeuren,
waarom kan jij er niet meer zijn.
Je verlaat nu deze wereld
maar in onze harten blijf je er altijd bij.
De dood slaat in als een bom,
Als een donderslag bij heldere hemel.
Mensen worden achtergelaten,
ze blijven zitten met het verdriet wat jij hun hebt aangedaan.
Nu lig je hier in deze witte kist,
nooit meer met je praten,
nooit meer met je lachen,
want je hebt ons voorgoed verlaten.
Herinneringen worden gekoesterd,
want dat is het enige wat er nog is.
Herinneringen van een mooie tijd,
waarin we nog gelukkig waren.
Je lievelingsmuziek zal iedereen herinneren,
het dringt tot je door tot op het bot.
De steun krijg je niet meer van jou,
want de dood is nu je lot.
Ik kan niet blijven treuren,
ik zal verder moeten gaan.
Want de wereld draait door,
want dat is 1 van de weinigen dat altijd blijft bestaan.
TAMARA / AMSTERDAM
